Էքսպրոմտ

Երկնեց Լեռը՝ ծնվեց մուկ,

Մուկը ձեռքն առավ թմբուկ,

Մկնիկներին հավաքեց,

Զարկեց և աղաղակեց.

-Իմ ընկերնե՜ր ցեղակից,

Եվ իմ ազնիվ կողակից,

Իրավիճա՜կ է փոխվել՝

Լեռան որդի՜ եմ կարգվել:

Այսուհետև իմ խոսքը

Կփոխի գետի հոսքը.

Լեռները կցածրանա՜ն,

Ջրերը կբարձրանա՜ն:

Պլստացող ձկներն էլ

Կբարձրանան լեռները.

Կնվաճենք աշխարհը՝

Սա է հանճարոյս բանը:

Բայց լեռները ալեհեր

Աչքով արեցին իրար.

-Արդյոք ցեղ կա՞, որ մի խև

Ժառանգ չի բերել աշխարհ։

Սա էլ մերն էր. Ի՞նչ արած՝

Ինչքան ուզեց, հոխորտաց:

Չնկատեց խևը մեր,

Ի՜նչ մեծ թակարդ են դրել:

Տեղանքը՝ հարուստ պանրով,

Ախորժալի և համով;

Հավաքվեցին մկներով,

Պլստացող ձկներով...

Լեռներին բնադրված

Արծիվներն են նայում ցած,

Սպասում հարմար պահի,

Որ սնվեն Արծվավարի...

Բնությունն իր կարգն ունի,

Որը խախտել չի լինի...

Մուկ ես ստեղծվել՝ մնա մուկ,

Արծիվ չես դառնա, խղճու՜կ...

23.08.2019

Անահիտ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Մեկնաբանություններ